จากวันนั้นถึงวันนี้...สองปีกว่า ที่ผมได้สัมผัสDSRLกับการเข้าสมาชิกthaiD ครับ
ก่อนอืนต้องขออภัยไว้ล่วงหน้า เพราะคำบางคำอาจเป็นภาษาพ่อขุนราม และอาจหยาบคายบ้าง แต่ไม่ลามก เพื่อเพิ่มอรรถรสในการเขียนครับ
ไม่รู้จะเขียนอะไร แต่เป็นความรู้สึกจากในใจลึกๆที่อยากระบายออกมาให้ใครๆฟัง โดยเฉพาะพี่ๆน้องๆไทยดี เกือบ 2 ปีแล้วที่ผมได้เข้ามาสัมผัสกลิ่นไอของกล้อง DSLR ก่อนหน้านี้ผมไม่มีความสนใจหรืออยากจะเล่นกล้องกับเขาเลย เคยสงสัยมาก่อนว่า "ถ่ายรูปไม่เห็นยากเลย" "ภาพก็สวยงั้นๆ กูก็ถ่ายได้" "ทำไมต้องมีเลนส์เปลี่ยนเยอะแยะว่ะ เว่อร์จัง" หรืออะไรอีก108 1009 ที่อ้างเอาจะมาเปรียบเปรย
จวบจนมีรุ่นน้องที่ทำงานคนนึง(ไม่ขอออกนาม แต่เด๋วก็คงรู้หละครับ ตอนนี้เลื่อนขึ้นเป็น mod thaiD แล้ว) ที่ค่อนข้างสนิทกัน เรียกได้ว่า มันแทบโดดเหยียบหัวผมได้เลย(มันแอบปีนเกลียวผมเล็กๆ) แต่ผมไม่ถือสามันหรอกครับ เพราะผมเองพูด กู มึง กับมันก่อน มันก็เลยได้ใจพูดมั่ง และด้วยความที่ผมเป็นคนสนุกๆ ต๊องๆไปวัน ทำงานแบบ Stay Go Day Day แปลเป็นไทยว่า "อยู่ไปวันๆ" ครับ ปกติผมกับมันจะอู้งาน(เป็นประจำ)ไปดูดบุหรี่ ทุกๆสองชั่วโมงก็ว่าได้ มันชอบพูดกรอกหูอยู่ทุกวันว่า มันเล่นกล้องฟิมล์อะไรประมาณนี้หนะครับ ผมก็ฟังๆมันโม้ไปเรื่อยๆ ไม่ขัดคอ แต่ฟังไปเรื่อยๆ และโดยนิสัยผมเป็นคนยุขึ้น(ตั้งแต่มันเข้ามาที่ทำงาน มันยุผมซื้อโน๊ตบุ๊คไปหลายเครื่องเลย) ผมก็ไปถอย slr like มาหนึงตัว ชื่อว่า Kodak DX7590 ราคาน่าจะประมาณเกือบสองหมื่น เริ่มบ้ามากขึ้น ซื้ออะไรจิปาถะเกี่ยวกับกล้อง เช่น ฟิลเตอร์ ,CPL ,ขาตั้งแบบบ้านๆแต่ราคาคอนโด ,memory card เป็นต้น ผมก็ถ่ายไปเรื่อย ไปถ่ายวัดพระแก้ว(ซึ่งเป็นที่มาของการโพสครั้งแรกที่วัดนี้ครับ เอามาโพสที่ไทยดี คิดว่ารูปของกูสวย โคดๆ แต่คิดผิดถนัด) จากนั้นมันก็เห็นผมบ้าเห่อ มันก็ไปถอยกล้องมาเหมือนกัน ชื่อว่า Fuji s5000 น่าจะจำไม่ผิด หลังจากวันนั้น ก็ไม่เป็นอันทำงานเลย(ปกติก็ไม่ทำงานอยู่แล้ว อู้เป็นหลัก) และแล้วมันก็เริ่มยุผมหนักขึ้น
"พี่ๆดูนี่สิ มันต้องอันนี้เว้ย canon 300D อันนี้สุดยอด เปลี่ยนเลนส์ได้ ทำหลังเบลอด้วย" ผมก็ฟังๆมันไป ราคาตอนนั้นประมาณสี่หมื่นต้นๆ ใกล้สิ้นปี ผมทนแรงยุไม่ไหว แอบมันไปซื้อที่มาบุญครองจนได้ พร้อมกับซื้อ 50/1.8 อีกนึงตัว แล้วก็เอาคู่มือมาอ่านที่ทำงาน มันเห็นบอกว่า...
"เฮ้ย ซื้อมาแล้วเหรอว่ะ" ดูมันพูดปีนเกลียวกับผมซิ อายุห่างกับมันอย่างน้อย 5-6 ปีได้มั้ง
"เปล่า กูก๊อบคู่มือมาอ่านเล่นง่ะ" แก้ตัวน้ำขุ่นๆ
แล้ววันนึง(วันไหนจำไม่ได้) ผมก็เอามาที่ทำงาน โห ฮือฮา มั่กๆ น่าจะเป็น DSLR ตัวแรกในบริษัทผมเลยก็ว่าได้ แต่จริงๆอะไรที่มันไฮเทค หรือแพงๆ จะเสร็จผมหมดหนะ หมดตังค์ไม่ว่าขอให้ได้มาเป็นเจ้าของ อิๆ จากนั้นอีกไม่นานมันก็ไปซื้อ Nokon D70 มาปะทะกับผม
ขอบ่นนิดนึง ตอนมันเชียร์ มันให้ซื้อ canon ว่าดีอย่างโน้นดีอย่างนี้ แต่พอมันซื้อเจือกซื้อ nikon แล้วตกลงที่กูซื้อเนี๊ยะดี ทำไมมึงไม่ซื้อเหมือนกูว่ะ....
ผมกับมันก็นัดแนะกันไปถ่ายสวนรถไฟ สวนผีเสื้อสองสามรอบ บ้ากันไปซักพัก แต่ก่อนหน้านี้ก็มีน้องผู้หญิงที่ทำงานสนใจเรื่องกล้องเหมือนกัน แต่ตอนนั้นเขาใช้กล้องดิจิตอลตัวเล็กๆเท่านั้น ผมกับมันซื้อแล้วก็เอามาอวดในที่ทำงาน
ต่อไปนี้จะมีตัวละครอีกหนึงคนนะครับ ขอสมมุตินามน้องคนนั้นว่า "น้องสุ" ครับ เพื่อเป็นการสงวนสิทธิ์ส่วนบุคคล อิๆ(จริงๆก็เป็นชื่อจริงของเขาหละ)
"นี่เป็นไงน้องสุ สุดยอด หลังเบลอกระจาย" น้องสุก็เริ่มสนใจ ผมกับมันก็เลยวางแผน(ในใจ)ยุสองแรงส่ง
"ซื้อเลยน้องสุ จะได้ไปถ่ายด้วยกัน ของเก่ามันไม่สนุกหรอก ถ่ายไม่มันส์" อิๆ แล้วน้องสุก็ไปถอย fuji s5000 มาจนได้(ถ้าจำไม่ผิดนะครับ) หลังจากนั้นก็บ้ากันเป็นกลุ่มเป็นก้อน เป็นหมู่คณะส่วนผมก็ซื้อเลนส์เพิ่มอีกตัว 28-205/3.5-5.6 IS ใช้ไม่นานเพราะไม่ชอบ ก็ขายขาดทุนเกือบหมื่น เพื่อไปเอา 17-40 ก็เป็นเพราะมันอีกนั่นหละ
"ซื้อเลยๆ เอาแอลสุดยอด เกรดโปร f4 ตลอดช่วง ถือยังไงก็โปร"
ตอนนั้นผมยังไม่รู้เลยว่าไอ้ f4 เนี่ยมันเป็นยังไง รู้จักแต่วง f4 เท่านั้น
หนำซ้ำไม่พอมันยังพาผมเข้าเวป thaiD อีก โห สุดยอด ทำไมมันถ่ายกันเก่งๆทั้งนั้นเลยว่ะ
เช้า...สาย...บ่าย....บ่ายนิดๆ....ก่อนเลิกงาน....เกือบเลิกงาน
พิมพ์ๆ คลิกๆ www.thaidphoto.com ทั้งวัน
มีอยู่ครั้งนึงที่ทางเวปจัดกิจกรรมอะไรสักอย่าง มันชวนผมไปร่วมงานด้วย แต่ผมไม่ไปเพราะเขินในความหล่อของตัวเอง เกรงจะเป็นอันตรายต่อหน้าตา ผมเลยไม่ได้ไป(สักทีจนถึงทุกวันนี้ก็ยังไม่ได้ไป) มันก็เทียวไปเทียวมากับกิจกรรมในเวป และแล้ว....
มันก็ได้งานใหม่ครับ ทิ้งให้ผมกับน้องสุบ้ากล้องกันอยู่สองคน (หลอกให้กูเสียตังค์แล้วไม่รับผิดชอบ) แต่เชื่อไหมครับ ตั้งแต่มันเข้ามาโบนัสตกฮวบๆ พอมันไปโบนัสขึ้นพรวด เรื่องนี้ผมแซวมันตลอดเลย อิๆ
......สามสี่เดือนผ่านไปน้องสุก็โดนมนต์ยุของผมอย่างเต็มๆ ไปถอยหนอน350Dมาอิๆ(เสร็จกู มีคนมาร่วมเสียตังค์ด้วยแล้ว) แต่น้องสุเป็นคนถือนโยบายของในหลวง "เศรษฐกิจพอเพียง" ซื้อแค่ 70-200/4L มือสอง และไม่ซื้อะไรอีกเลย ได้แต่พูดว่า
"เออ 10-22 เท่าไหร่ แฟลชรุ่นไหนดี ราคาเท่าไหร่"
ผมก็ยุไปส่งๆเผื่อเราจะได้มีของให้ยืมเล่นมั่ง แต่จนแล้วจนรอด ไม่เห็นซื้ออะไรเลย ส่วนผมคนยุ ซื้อมาหมดแล้ว
ส่วนมันก็เริ่มเข้าวงการ thaiD เต็มตัว ด้วยการไปเข้าร่วมกิจกรรมบ่อยๆ จำได้มันไปถ่ายสวนผีเสื้อแถวๆพัทยามั้ง และด้วยมันสมองปราดเปรื่องในด้านวิชาการ การค้นคว้าเรื่องกล้อง อันนี้ยอมรับว่ามันเก่งจริงๆ(เขียนวิชาการจนซะผมงง ขี้เกียจอ่าน) และก็ได้การโปรโมตเป็น mod ประจำห้อง....ส่วนผมก็ยังคงทำงานที่เดิม เข้าเวปไปแซวชาวบ้านไปวันๆ โพสรูปห่วยๆ วิจารณ์แบบบ้านๆ
กลับมาที่ชีวิตของผมกับกล้อง300Dผมใช้ไปประมาณสี่ห้าเดือน 20D ก็เริ่มลดราคาลงมาเหลือประมาณ 59,xxx ก็โทรหามันเล่นๆ
"เฮ้ย น่าซื้อไหมว่ะ"
"โหย ซื้อเลยพี่ สุดยอด บอดี้แกร่ง โปรสุด"
มันยุอีกแล้ว...ยุขึ้นครับ ผมขายตัวเก่ากับน้องที่ทำงาน 26,000 ลางานครึ่งวันไปซื้อ(เป็นหนี้อีกครั้ง)(มึงทำไมไม่ยุคนอื่น มายุ่งกับกูทำไม)
ผมก็ถ่ายรูปไปเรื่อยๆ จากนั้นผมก็ได้รับงานครั้งแรก เป็นงานประจำชาติเกาหลี พร้อมด้วยอุปกรณ์(เกือบ)โปร 20D+17-40+70-200/4L+580DX การถ่ายเป็นไปได้ด้วยดี ไม่ใช่เพราะผมถ่ายเก่งหรอกนะ เป็นเพราะเจ้าของงาน๖คนเกาหลี)ไม่เรื่องมาก ขอให้ได้รูป ภาพไม่มืด คมชัดเป็นพอ
ความรู้สึกการถ่ายครั้งแรก เกร็งพอสมควรครับ เหงื่อแตกพลั่ก แต่ผมก็เก็กสุดๆ ถ่ายไปลบไป
"1.. 2... OK" มองจอ lcd มืดฉิบหาย ทำการลบ แล้วปรับแฟลช ปรับshutter speed ดูhistogram ประกอบ
"one more...thanks"
ได้ค่าพรหมจรรย์การถ่ายรูปครั้งแรกมา 4,xxx ครับ หนุกดี ส่วนงานอื่นๆผมไม่ใช่ไม่รับนะครับ แต่ใจยังไม่กล้าพอ แต่ได้งานวันชาติเกาหลีมาสองปีซ้อนแล้ว และปีต่อๆไป ส่วนการถ่ายอื่นๆหนักจะเป็นถ่ายให้เพื่อนๆ เป็นหลัก ตังค์ก็ไม่ได้ ออกเงินเที่ยวก็เท่ากัน ต้องเหนื่อยแบกกระเป๋ากล้อง แต่...ไม่มีรูปตัวเองเลย กลับบ้านต้องมาปรับ ps อีก เฮ้อ!!!
ชีวิต ณ ตอนนี้ผมก็ยังคงวนเวียนในเวปนี้ ทุกๆวัน(เวลาทำงาน) และอนาคตยังไม่รู้ว่าจะบ้าอะไรต่อไปอีก(คงเป็นนาฬิกามั้ง) ส่วนเล่นกล้องก็ยังคงเป็นงานอดิเรกของผมต่อไปอย่างแน่นอน และยังดีที่มันออกไปได้งานใหม่แล้ว ไม่งั้นผมคงจะต้องทนแรงยุซื้อของอืนๆอีกต่อไปไม่ไหวแน่ๆครับ
สรุปจากวันนั้นจนถึงวันนี้ ฝีมือการถ่ายรูปของผมยังห่วยเหมือนเดืม แต่สิ่งที่เพิ่มขึ้นคือ ประสบการณ์การถ่ายรูป และหนี้ที่สั่งสมมาซื้ออุปกรณ์กล้อง....เพื่อมัน.....ไอ้ทศ อิๆ
ขอบคุณครับ อย่าซีเรียสนะครับ ที่ตั้งกระทู้ขึ้นมาอาจไร้สาระ(มากๆ) แต่อยากเขียนระบาย ไม่อ่านไม่เป็นไร ให้ไอ้ทศมันได้รู้ว่า "มึงทำไมต้องมาสนิทกับกรูด้วยว่ะ"
|
|
และคอยพบกับช่างภาพฝีมือดี ชั้นเทพ ที่นี่เร็วๆนี้ ในค่ายเก่าหรือค่ายใหม่(แล้วแต่งบในมือ) วู้ๆๆๆแง็บๆๆๆ
Reply With Quote
Originally Posted by DOFJerk
ชอบๆๆๆ....
สวัสดีครับเพื่อนๆสมาชิก 
Bookmarks