Sony Zeiss Planar T* FE 50mm F1.4 ZA

[reawat]

Review Sony Zeiss Planar T* FE 50mm F1.4 ZA

สวัสดีครับ เพื่อน ๆ ชาวไทยดีโฟโต้ทุก ๆ ท่าน..วันนี้มีความตื่นเต้น (และตื่นกล้อง) พอสมควร กับการได้นำเลนส์ตัวใหม่จาก Sony มานำเสนอ นั่นก็คือ Sony Zeiss Planar T* FE 50 mm f/1.4 ZA (ชื่อยาวมาก แต่ก็มีเหตุผลที่ต้องยาว แบบนี้ครับ).

เป็นเลนส์ตัวล่าสุดจาก SONY ครับ. เม้าท์ FE (ใส่กล้องตระกูล A7 , A7R , A7II ทั้งหลาย และพวกเม้าท์ E , FE ได้หมด) และเป็นเลนส์ที่นักทดสอบกล่าวกันว่าเป็นเลนส์ระดับ เรือธง จากโซนี่ โดยโซนี่ตั้งใจผลิต ให้ได้คุณภาพสูงที่สุดเท่าที่จะทำได้ โดยไม่ยอมประณีประนอมใด ๆ นั่นหมายถึง จะเป็นเลนส์ที่ออกแบบมาให้ คุณภาพ สูงมากๆ โดยเรื่องอื่น ๆ เช่นขนาด น้ำหนัก และราคา จะเป็นเรื่องที่ ถูกคำนึงถึงรองลงมา

สุดท้าย ก็ออกมาเป็นเลนส์ตัวนี้ครับ.. เลนส์ที่คุณภาพสูงมากๆตัวหนึ่ง เป็นเลนส์ใช้โค้ทเลนส์แบบพิเศษ ที่ใช้ชิ้นเลนส์มากถึง 12 ชิ้น แบ่งเป็น 9 กลุ่ม และมีชิ้นแก้ว Aspherical ถึงสองชิ้น และมีชิ้นแก้ว แบบ ED อีกหนึ่งชิ้น.. ที่ต้องบอก ว่ามีชื่อยาว ๆ นั้นต้องอธิบายว่า Zeiss เป็นบริษัทผลิตเลนส์อิสระ ซึ่งจับมือกับ SONY สร้างเลนส์ตัวนี้ขึ้นมา โดยใช้วิธีการวางชิ้นเลนส์ แบบ Planar (เลนส์เยอรมัน จะมีชื่อในการวาง ชิ้นเลนส์แยกกันไปในแต่ละตระกูล) จากนั้น การโค้ทผิวแก้วแบบคุณภาพสูง ของ Zeiss นั้นมีชื่อว่า T* ทั้งหมดนี้จึงเป็นที่มาของชื่อ ยาว ๆ ของเลนส์พิเศษตัวนี้ด้วยครับ

(สนใจรายละเอียด ลองตามไปอ่านได้ที่ https://www.dpreview.com/news/339578...-za-prime-lens )

** เลนส์เยอรมันนั้นมักจะตั้งชื่อ วิธีการวางชิ้นเลนส์เพื่อจัดแยกเลนส์แต่ละประเภท เช่น Zeiss นั้นที่ดังๆ ก็จะมี Planar , Distagon , Batis , Otus , Sonnar , Biotar , Biogon และอื่น ๆ
ซึ่ง ในแต่ละตระกูลนั้นก็จะให้ภาพ ที่มีเอกลักษณ์แตกต่างกันไป นักถ่ายภาพ ที่ชอบเลนส์เยอรมันจะเลือกใช้ตามที่ตนชื่นชอบ.

[reawat]

ย้อนกลับไปตอนผมซื้อ Sony A7R มาในครั้งแรก ยังไม่ค่อยมีเลนส์เม้าท์ FE ให้ใช้มากนัก การใช้งานในช่วงแรก จะใช้วิธีแปลงเลนส์เม้าท์อื่น ๆ มาใส่ ไม่ว่าจะเป็น เม้าท์ A ของ Sony เอง หรือการนำเลนส์ ต่างตระกูลมาใช้ ไม่ว่าจะเป็น EF จากแคนนอน หรือ เลนส์มือหมุนอย่าง Leica M ซึ่งก็ต้องบอกเลยว่า คุณภาพดีได้เพียงระดับหนึ่งเท่านั้น.. ต่างจากเลนส์ที่ออกแบบมาใหม่ และใช้จุดแข็งของกล้อง mirrorless อย่างมาก

และเนื่องจากเลนส์ตัวนี้ออกแบบโดยเน้นคุณภาพเป็นสำคัญ เราจะพบว่า มันขนาดใหญ่กว่า Zeiss Planar รุ่นเดิม ถึงสองเท่ากว่า ๆ และน้ำหนักก็มาก ถึง778 กรัม.. เลนส์ชิ้นท้ายนี่ยื่นเข้าไปแทบจะถึงเซ็นเซอร์ ทำให้ได้กำลังแยกขยายภาพสูง และเนื่องจาก ยอมให้ขนาดและนำหนักมันมากขนาดนี้.. คุณภาพที่ได้ จึงน่าสนใจเป็นอย่างมากครับ..

** ภาพประกอบเปรียบเทียบระหว่าง Zeiss Planar T* 50 mm f/1.4 ระหว่างตัวเดิม..(ขวามือ) เทียบกับตัวใหม่ รุ่นเลนส์เหมือนกัน แต่ออกแบบมาใหม่ ขนาดเลนส์เปลี่ยนไปอย่างมาก **
** ก่อนนี้ Zeiss ใช้ชื่อ Carl Zeiss ในการผลิตเลนส์ แต่เมื่อไม่นานมานี้ ได้เปลี่ยนใช้ชื่อเหลือแค่ Zeiss ในการผลิตเลนส์รุ่นหลัง ๆ **

[reawat]

ผมได้ทดลองใช้งาน เลนส์ตัวนี้อยู่ราวๆ หนึ่งสัปดาห์ครับ..และก่อนจะทดสอบแบบละเอียด ก็ได้นำไปถ่ายภาพทั่ว ๆ ไปเพื่อสร้างความคุ้นเคยกับเลนส์เสียก่อน วันแรก ๆ ก็มีโอกาสได้นำไปเดินงาน Money Expo Korat ครับ..ทดสอบกับแสงในงาน. งาน Event เหล่านี้ เราจะพบปัญหาหลัก ๆ คือแสงในงานจะถ่ายยากพอสมควร. เพราะมักจะเป็นแสงจากหลอด LED และสปอร์ตไลท์ และสภาพแวดล้อมจะ สับสนชุลมุนมาก (ช่างภาพ จำนวนมาก เข็ดเขี้ยวกับไฟ LED มากเพราะ สีมักจะผิดเพี้ยนอย่างมาก) เลนส์รับความเปรียบต่างของแสงได้ดีมากครับ.. รวมถึงตัวกล้องเอง ระบบ White balance ก็ทำงานได้ดีมาก ๆ ลองดูภาพตัวอย่างได้ครับ.. ผมตั้งกล้องเป็น A เพราะอยากใช้ที่ f/1.4 ให้มากที่สุด แล้วชดเชยแสงทาง + ราวๆ หนึ่งสตอป หรือกว่านั้นแล้วแต่ฉากหลัง.. ส่วน White balance นี่ก็ปล่อย ออโต้เลย.. ภาพที่ได้น่าพอใจมากครับ โฟกัสไว แม่น และระบบวันแสง รวมถึงสมดุลย์แสงสีขาวทำงานได้น่าพอใจ

[reawat]

หรือในสภาพแสงน้อย ๆ อย่างเช่นร้านอาหารริมฟุตบาท ริมถนน เลนส์ยังคงทำงานได้ดี..โฟกัสเข้าง่าย ๆ และให้คุณภาพ ของรูปทีน่าพอใจ (มากๆ)
สำหรับ นักถ่ายภาพ ที่นิยมถ่ายภาพในที่แสงน้อย ๆ จนวิกฤติ มักจะชอบเลนส์เยอรมันด้วยเหตุที่ว่าในที่แสงน้อย ๆ นั้น เลนส์เยอมันให้ความอิ่มตัวของสี และรายละเอียดที่ดีกว่า

เลนส์ตัวนี้ก็เช่นกันครับ.. แม้จะเป็นเลนส์เยอรมันที่ผลิตในญี่ปุ่น ก็ยังมีบุคลิกของเลนส์เยอรมันอยู่..แถมได้ โค้ท และกระบวนการผลิตของญี่ปุ่น..ทำให้มันให้ความเคลียร์ใส กว่าเยอรมันพันธ์แท้เสียอีกครับ (แต่ก็ขึ้นกับรสนิยม ด้วยนะครับ.. นักถ่ายภาพ บางท่าน จะชอบ บุคลิกเดิมของเลนส์ Zeiss สมัยที่ผลิตในเยอรมันมากกว่า ท่านบอกว่าสีมันหวานกว่า แต่ต้องยอมรับว่า เลนส์เยอรมันที่ผลิตโดยญี่ปุ่นนี้ ใส และเคลียร์กว่า เดิมครับ)

[reawat]

และได้มีโอกาสลองเช็ค ความคมชัดของภาพ ที่ริม ๆ ภาพ เทียบกับตรงกลางภาพ ที่ เอฟกว้าง ๆ อีกนิดหน่อย ก่อนนำไปลองถ่ายแฟชั่นเต็ม ๆ

ครับ.. ตรงกลางภาพ กับขอบภาพ แทบไม่ต่าง แม้จะเป็นเอฟกว้างสุด สมควรกับที่ผู้ผลิตตั้งใจให้มันเป็นเลนส์ระดับเรือธงเลยครับ.. ทำมาได้สุด ๆ

** ภาพแรก ภาพเต็ม ๆ ถ่ายไกลมากครับ.. ภาพต่อมาคือภาพครอปจาก กลางภาพ และ ครอปจาก ริมๆ ภาพ ตามลำดับ **

[reawat]

จากนั้น ผมได้ล่อลวง น้องมด..นางแบบคนงาม ให้หลงคารม ตามผมไปที่ Hotel des artis เขาใหญ่ครับ..ต้องขอขอบคุณทางโรงแรมเป็นอย่างมาก ที่อนุญาติให้ผม ได้บันทึกภาพชุดนี้.. ใครสนใจโรงแรมที่เขาใหญ่ สวย ๆ ให้ติดต่อได้เลยนะครับ

https://www.facebook.com/hoteldesartists.khaoyai/

รอบนี้ ผมได้ถ่ายภาพ เต็ม ๆ วัน ถ่ายมาเยอะมาก...น้องสวยมาก หุ่นงามมาก..เลนส์ก็ดีมาก..การ์ดก็เอาไปเยอะมาก.. เสียดาย ว่าเป็นกระทู้รีวิวเลนส์ มิใช่กระทู้อัลบั้มน้องมด..จึงต้องคัดแต่ที่โชว์สมรรถนะเลนส์มาให้ชม.. เอ้า.โม้เพลิน.. พอ ๆ ๆ

สิ่งแรกที่อยากให้ชม ก็คือ โบเก้ ครับ..โบเก้ของเลนส์ตัวนี้ สวยครับ.. สวย และสม่ำเสมอด้วย.. และเลนส์ที่มีโบเก้ สมบูรณ์ แบบนี้..มักจะให้ภาพที่ นิ่มนวล สวยงาม.. Sony Zeiss ตัวนี้ใช้ใบไดอะแฟรม มากถึง 11 ใบ เพื่อให้โบเก้ที่กลมสวย และเลนส์เองก็ให้การไล่ความคมชัดได้นิ่มนวลประกอบกัน..รับรองว่า ช่างภาพที่นิยมเล่นกับโบเก้ ต้องหลงรักเลนส์ตัวนี้แน่ ๆ ครับ

** ภาพที่สองและสามคือภาพเดียวกัน..ผมครอป เฉพาะ บริเวณโบเก้ มาให้ชมกันชัด ๆ ครับ **

[reawat]

เมื่อพูดถึงโบเก้ เราก็มักจะได้ยิน นักถ่ายภาพที่นิยมเลนส์มือหมุน มักจะพูดถึงกันอยู่บ่อย ๆ .. ซึ่งผมจะบอกว่า เลนส์แต่ละรุ่นแต่ละตัวนั้น ให้โบเก้ต่างกันครับ.. เพื่อให้เห็นภาพ ทริปนี้ผมได้หยิบเลนส์ 50 mm ติดตัวไปด้วยทั้งหมด 4 ตัว..(รวม Zeiss ตัวใหม่นี่ด้วย) และก็มีอยู่หนึ่งช็อตที่ผมถ่ายเปรียบเทียบเลนส์ทั้ง 4 ตัวนี้มาให้ชม(แต่ต้องขอ ยกไปเปรียบเทียบกัน ท้ายๆ กระทู้)

แต่ตอนนี้เพื่อให้เข้าใจเรื่องโบเก้ของเลนส์แต่ละตัวนั้นมีเอกลักษณ์ของตัวเองจริง ๆ.. จึงขอ ครอปเฉพาะโบเก้ เลนส์ทั้ง 4 ตัวมาให้ชมกัน ชัด ๆ

** ภาพแรก..เป็นโบเก้ จากเลนส์ Zeiss ทั้งสองตัวครับ ส่วนภาพสอง เป็นโบเก้จากเลนส์ Leica ทั้งสองตัวเช่นกัน **

จะเห็นได้ว่า เลนส์แต่ละตัวนั้น จะมีโบเก้ต่างกันไป..และเลนส์พิเศษบางรุ่นจะมีลักษณะโบเก้เฉพาะ ที่รุ่นอื่นไม่มี เช่นเลนส์บางตัวมีโบเก้ กงจักร บางตัวโบเก้รูปดาว บางตัวโบเก้รูปสามเหลี่ยม อันเป็นเหตุผลให้นักถ่ายภาพ และสะสมเลนส์ได้สนุกสนานกับ คาแรกเตอร์พิเศษเหล่านี้ (และ ถ้าชำนาญมากพอ หลาย ๆท่าน เห็นภาพ ก็รู้เลยว่ามาจากเลนส์ตัวไหนบ้าง ส่วนหนึ่งจากลักษณะโบเก้นี่แหละครับ).

เหตุที่ โบเก้ มีผลต่อภาพนั้น เพราะว่า โบเก้ คือการแสดง ส่วนที่ Out Focus ของภาพ..ดังนั้นโบเก้จึงมีผลต่อลักษณะของภาพด้วย..เลนส์ที่ให้โบเก้ สวย ๆ เนียนๆ มักจะให้ การไล่ระดับ ความคมชัดของภาพ ไล่จากจุดที่คมไปยังส่วนที่เบลอ ได้อย่างสวยงาม.. Zeiss ตัวใหม่นี้เป็นเลนส์อีกตัวที่ โบเก้ สวยและสมบูรณ์ อย่างมาก.

อย่าลืมว่า ในภาพ หนึ่งภาพนั้น..ไม่เพียงมีแต่พื้นที่ ๆ คมชัดเท่านั้น..ยังต้องมี พื้นที่ ส่วนที่ไม่ชัด ถูกบันทึกมาด้วย.. และในบางภาพ พื้นที่ส่วนที่ไม่ชัด อาจมีมากกว่า ส่วนที่คมชัดเสียอีก..

ดังนั้น นักถ่ายภาพ ที่พิถีพิถัน นอกจากสนใจความคมชัดของเลนส์แล้ว ยังให้ความสำคัญกับโบเก้ หรือ การแสดงบุคลิกของเลนส์ ในส่วนที่ไม่ชัด เป็นอย่างมาก..เพราะ จะว่าไปแล้ว โบเก้นั้นส่งผลต่อภาพที่เราถ่าย มากกว่า ความคมชัดเสียอีกครับ

[reawat]

นอกจากโบเก้ ที่น่าสนใจแล้ว..อีกเรื่องที่ช่างภาพ สนใจก็คือ สมรรถนะในการสู้แสงของเลนส์ ในบางสถานะการณ์ แม้แต่ฮูด ก็ยังช่วยเราไม่ไหว ต้องอาศัยความสามารถในการ สู้แสงของเลนส์

ดังนั้น ผมจึงลองถ่ายย้อนแสง แบบโหดๆ คือ ให้พระอาทิตย์หลุดเข้ามาในภาพด้วยเลย.. และให้นางแบบ ใส่บิกินีสีดำ เพื่อ เช็คแฟลร์ ..

ภาพออกมาตามที่เห็นครับ.. คือออกอาการน้อยมาก จนน่าทึ่ง..(เลนส์ทั่ว ๆ ไปย้อนแรงขนาดนี้ จะเกิดฝ้าขึ้นทั้งภาพ แต่เลนส์ตัวนี้ แทบไม่สะดุ้ง) ใครที่ชอบ ย้อนแสง ให้ภาพ ฟุ้งแฟลร์ แบบ ในฝัน.. ผมบอกเลยครับ.. ฝันสลายแน่ ๆ เพราะ ย้อนยังไงก็ไม่พังครับ..

[reawat]

ภาพอีกแนวที่ผมชอบถ่าย ก็คือ portrait แสงจากริมหน้าต่าง.. ความยากของภาพแบบนี้ ก็คือ ความเปรียบต่างของแสง จากหน้าต่างด้านนอก เทียบกับตัวแบบในห้อง จะสูง..เลนส์ตัวนี้ก็ยัง เก็บภาพมาได้อย่างสวยงาม (จริงๆ ช็อตที่แล้ว ที่ย้อนแสงอาทิตย์ตรงๆ มันโหดกว่านี้เยอะ ดังนั้นแค่นี้สบาย ๆ)

แต่ที่น่าสนใจคือสีเนื้อคนในส่วนมืดของภาพ ก็ยังสวย ใส เคลียร์แบบเคลียร์มาก ๆ อยู่นี่แหละ แสดงถึงความสามารถในการเก็บรายละเอียดของเลนส์ให้เห็นกันชัด ๆ

** ในสถานะการณ์ที่ใช้เลนส์ทั่ว ๆ ไป ภาพแบบนี้ต้องใช้แผ่นสะท้อนแสงช่วยเปิดเงาส่วนที่มืด ก็จะได้ภาพ ที่มีสีเนื้อสวยงามได้เช่นกันครับ แต่ถ้าเลนส์ที่ใช้สมรรถนะสูงจริง ๆ ไม่ต้องใช้แผ่นสะท้อนแสงก็ถ่ายได้สีเนื้อปรกติ..ภาพจะมีมิติ และเป็นธรรมชาติมากกว่าการใช้แผ่นสะท้อนแสงครับ ดังนั้น เลนส์คุณภาพสูง ๆ จึงนิยมในหมู่ช่างภาพ พอร์ตเทรตที่เน้นแสงธรรมชาติ จริงๆ **

และท่านที่รู้จักผมจะทราบอีกอย่างหนึ่งว่า ผมเป็นช่างภาพสายเกียจคร้าน..คือ ผมไม่ค่อยได้ปรับแต่งภาพ ถ่ายมาได้ก็ ย่อภาพ แล้วลงเลย.. โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ภาพที่ต้อง รีวิวเลนส์เหล่านี้ ทั้งหมด จำเป็นต้อง ปล่อยดิบ ๆ ไม่ไปแตะอะไรทั้งสิ้น เพื่อแสดงถึงลักษณะของเลนส์ตัวนั้น ๆ ให้ชัดเจนครับ

ภาพทุกใบที่ลงในกระทู้ จึงไม่ถูกปรับแต่งแต่อย่างใดครับ..เพื่อ โชว์สมรรถนะของเลนส์ให้เต็มที่..

และที่โหดร้ายสำหรับรีวิวนี้ก็คือ..ผมถ่ายเป็น JPG มาดิบ ๆ เลยครับ..ไม่มี RAW เพื่อนำมาแก้ไขภาพภายหลัง... ไม่ใช่ว่ามั่นใจในฝีมือนะครับ.. คือ..ผมลืมครับ.. T_T

[reawat]

หรือจะเป็นแนววัยรุ่น..ได้เห็นใน โซเชียล บ่อย ๆ เค้าบอกว่า วัยรุ่นต้องย้อนแสง ผมก็ยังเป็นวัยรุ่นอยู่ (รุ่นไหนไม่รู้เหมือนกัน) ก็เลย มักถ่ายภาพ ย้อนแสง บ่อยๆ ..

ก็ด้วยความ มันสู้แสงได้ดีนี่แหละครับ.. สีเนื้อคนในภาพย้อนแสงก็ยังสวยงามน่าชม

การถ่ายภาพ ย้อนแสงนั้น เป็นที่นิยมอย่างมาก เพราะ จะเกิดแสงล้อมรอบตัวแบบ (ริมไลท์) แต่โดยมาก จะมีปัญหาที่สีเนื้อคนในภาพ จะไม่สวย.. ซึ่งก็แก้ได้ด้วยแผ่นสะท้อนแสงอีกนั่นแหละครับ แต่สิ่งที่เกิดขึ้นคือ ภาพ จะเสียความเป็นธรรมชาติไปบ้าง.. เลนส์ที่เก็บเนื้อคนในภาวะย้อนแสงได้สวย ๆ โดยมากจึงมีราคาสูงลิบ.. และเลนส์ตัวนี้ก็เป็นหนึ่งในนั้น ด้วยราคาที่น่าสนใจมากครับ

[reawat]

อีกกรณีที่ผมมักจะเจอปัญหาก็คือ ถ่ายแบบบิกินี ริมสระน้ำ หรือในกรณีนี้.. ในสระว่ายน้ำเลย (เจอปัญหาเต็มๆ)
กล่าวคือ สระว่ายน้ำ จะมีสีฟ้าสะท้อนมาใส่เนื้อคน (เนื้อคนจะเป็นสีตรงข้ามกับสีฟ้าในสระครับ มันเลยสร้างปัญหา)

..สีฟ้า ที่สะท้อนขึ้นมาจากสระว่ายน้ำ..จะทำให้สีผิวคนไม่สวยครับ..และแก้ยากมาก.. เลนส์ที่แยกแยะระดับสีได้ละเอียด ๆ และ ใสเคลียร์มาก ๆ จึงจะได้ภาพที่ เอามาปรับง่าย.. เลนส์ตัวนี้ก็เรียกว่า เข้าทางพอดีแหละครับ..

[reawat]

ส่วนแสงธรรมดา ๆ ..ก็คงไม่ต้องสืบ.. ผ่านฉลุย

[reawat]

มีช็อตเปรียบเทียบ จากเลนส์สี่ตัวมาให้ชมครับ.. ซึ่งจริง ๆ แล้วเลนส์ Normal เกรดสูง ๆ นั้น ..จะให้ภาพที่มีรายละเอียด และโทนสีเนื้อน่าชมใกล้เคียงกันครับ.. เลนส์สี่ตัวนี้เป็นเลนส์คุณภาพดีทุกตัว.. ถ้าดูภาพรวมจะเห็นว่า โทนภาพ และสีเนื้อน่าชม ทุกตัว..

เพียงแต่ สิ่งที่ต่างกัน ก็คือ ถ้าขยายภาพขึ้นมาดู.. จะพบสิ่งที่ เลนส์ตัวใหม่นี้ ทำได้เหนือกว่า..ก็คือ กำลังแยกขยายของเลนส์นั่นเองครับ.. ซึ่งผู้ผลิตเคลมว่า รับมือกับกล้องระดับ ห้าสิบล้านพิกเซลได้อย่างเหลือ ๆ ..

สองภาพแรก..คือ Zeiss Planar ทั้งสองตัวครับ.. ภาพแรกเป็นตัวใหม่ ภาพสองเป็นตัวเก่า
สองภาพถัดไป..คือ Leica ทั้งสองตัว..ภาพแรก Noctilux M 50 f/0.95 ตั้งไว้ที่ f/1.4 ส่วนภาพถัดไปเป็น Leica R Summilux 50 mm f/1.4

[reawat]

มาถึงตอนที่ยากที่สุดแล้ว.. คือตอนที่จะต้องสรุป จากที่ได้ลองใช้งาน Sony Zeiss Planar T* FE 50mm F1.4 ZA ตัวนี้มาระยะเวลาไม่นานนัก...พอจะอธิบาย ลักษณะของเลนส์ตัวนี้ไว้ว่า เป็นเลนส์ที่ให้ภาพ สมบูรณ์มากที่สุด ตัวหนึ่ง.. แนวภาพ เนี๊ยบ เคลียร์ใส คมกริบ สีสวย คอนทราสต์จัด..และความคมชัดครอบคลุมทั้งภาพ แม้แต่ที่ f/stop เริ่มต้น ความคมชัดก็ใช้งานได้ดีทั้งภาพ (อันว่า คุณสมบัติ คม ตั้งแต่ เอฟสตอป กว้าง ๆ นั้น มีเลนส์น้อยตัวนัก บนโลก จะผลิตมาได้)..โฟกัสไว และแม่นมาก..ในที่แสงน้อย ไฟช่วยโฟกัสของบอดี้ก็ทำให้มัน ทำงานได้อย่างราบลื่น..

กลีบรูรับแสง จำนวนมากทำให้ได้ โบเก้ ที่สวย..การละลายตัวของความคมชัด ดีเลิศ.. ชิ้นเลนส์พิเศษจำนวนมาก ทำให้ความเพี้ยนต่าง ๆ ต่ำมาก อย่างที่บอกครับ.. ภาพที่ได้ เรียกได้ว่า สมบูรณ์อย่างแทบจะไร้ที่ติ.. สำหรับท่านที่ต้องการ ภาพที่สมบูรณ์แบบ เหมาะที่สุดครับ..

แล้วเลนส์ตัวนี้จะมีข้อบกพร่องบ้างหรือไม่.. ต้องบอกว่า มีแน่ ๆ ครับ.. สำหรับผมแล้ว เลนส์ที่ดีที่สุดในโลกนั้นไม่มี...มีแต่เลนส์ที่เหมาะกับงานที่สุด..ที่ต้องใช้ประสบการณ์ กลั่นกรองหา..คือเลนส์ทุก ๆ ตัว ที่ f/กว้างสุดนั้น สเป็คจะยังไม่ใช่สูงที่สุด.. ตัวนี้ก็เช่นกัน .. ที่ f/1.4 นั้น เกิดขอบมืด เล็กน้อยครับ.. และ ความคมชัด ตรงขอบภาพ ก็ด้อยกว่าตรงกลางนิดหน่อย.. แต่จะบอกว่า การด้อยลงของคุณภาพที่ขอบภาพ มันน้อยกว่าเลนส์ตัวอื่น ๆ อยู่มากแล้วครับ.

ผมมองว่า ปัญหาจริง ๆ ของมัน อย่างแรก..เพราะ ถูกออกแบบให้คุณภาพสูงที่สุด..ข้อด้อยที่ตามมาก็คือ.. ขนาด และ น้ำหนักของเลนส์นั่นเองครับ..โดยเฉพาะต้องเอามาใส่กับกล้องซึ่งมีขนาดเล็กน้ำหนักเบา ขนาดของเลนส์ตัวนี้ จึงทำให้ระบบโดยรวม มีขนาดไม่เล็กแล้วครับ.. เลนส์ตัวนี้ ขนาดใหญ่กว่า เลนส์ของกล้อง dSLR ที่เอฟสตอปเท่าๆกัน เสียด้วยซ้ำ.. และน้ำหนัก เกือบๆ 800 กรัม ยิ่งทำให้ หลาย ๆ ท่านที่มองหาเลนส์ เบา ๆ ขนาดเล็กๆ ถึงกับต้องตัดใจเลยทีเดียว.

ปัญหาที่สอง ของเลนส์ตัวนี้ก็คือ ความคมชัดและกำลังแยกขยายที่สูงมากของเลนส์ตัวนี้...ทำให้การใช้งาน จำเป็นต้องประณีตมากๆ ด้วยครับ..เพราะภาพที่บันทึก จะฟ้องข้อผิดพลาดในการบันทึกภาพอย่างชัดเจน..

เลนส์ที่มีความคมชัดสูงนั้น จะสามารถ ฟ้องข้อผิดพลาดของการบันทึกภาพ ได้ง่าย มาก.. ไม่ว่าจะเป็นการ สั่นไหวของกล้องถ้าขาตั้งกล้องไม่ดีพอ หรือ ใช้ชัตเตอร์ต่ำเกินไป.. หรือการโฟกัสผิดพลาด ก็จะเห็นได้ง่ายด้วยครับ.. บางทีโฟกัสไว้แล้ว เราหายใจนิดเดียว จุดชัดก็หลุดออกไป แม้จะนิดเดียว จะเห็นได้ชัดเจนมาก ๆ ครับ.. ดังนั้นต้องบอกเลยว่า การใช้งานต้องประณีตบรรจงกว่าปรกติพอสมควร

สิ่งหนึ่งที่ควรทราบ คือเรื่องผลของความคมชัดที่มากมายมหาศาลนี้ อาจไม่เหมาะกับงานบางประเภท เช่นการถ่ายภาพบุคคล แนวฟรุ้งฟริ้งนี่แหละครับ เพราะเลนส์ที่มีกำลังแยกขยายสูงๆ จากประสบการณ์แล้วสามารถ ทะลุเครื่องสำอางค์ลงไปเห็นผิวหน้าของนางแบบได้อย่างเหลือเชื่อ.. บางครั้งก็อาจทำให้ทำงานยากพอสมควรครับ.คือ ทีมงานจะต้องเก็บรายละเอียดให้ได้เนียนที่สุด จริง ๆ จึงจะออกมาดี.. ดังนั้นสำหรับบางงาน อาจต้องมีทางเลือก เลนส์ตัวอื่น ๆที่กำลังแยกขยายไม่สูงเท่า เพื่อจะได้ปิดงานได้ง่ายกว่าครับ..

[reawat]

คอมเม้นท์นี้..ผมขอแยก ออกมาเพื่อ บอกเล่าคุณสมบัติ บางอย่างที่ผมดูว่า น่าสนใจ สำหรับเลนส์ตัวนี้นะครับ.. ซึ่งต้องขอชมว่า ผู้ออกแบบ ละเอียดถี่ถ้วนมาก ใส่คุณสมบัติพวกนี้มาในเลนส์ จนผม อดไม่ได้ที่จะต้องมาขยายความให้อ่านกัน...

อย่างแรก.. เอฟสตอปของเลนส์ มีสวิทช์ตั้งได้ครับ. ว่าจะให้เป็นเอฟแบบ คลิ๊กๆๆ หรือจะเป็นเอฟสตอป แบบ ไม่มีเสียงคลิ๊ก..(ไม่มีสเต็ป) เรื่องนี้ทำให้เลนส์ตัวนี้ใช้ถ่าย ภาพเคลื่อนไหวได้สะดวกมากขึ้นครับ เพราะทำให้เรา ปรับรูรับแสง ขณะบันทึกภาพเคลื่อนไหวได้ด้วย.. เวลาถ่าย วีดีโอ ถ้าเลนส์หมุนปรับรูรับแสงแล้ว ดังคลิ๊ก ๆ ๆ เสียงจะเข้าไปในกล้องทำให้ใช้งานไม่ได้.. แถม จังหวะคลิ๊กจะทำให้กล้องสั่นครับ.. ดังนั้น เมื่อต้องการใช้ถ่ายภาพเคลื่อนไหว ก็สามารถ นำมาใช้งานได้โดยไม่ต้องกังวล เพียงปรับปุ่มเดียว รูรับแสง ก็จะกลายเป็น แบบไม่มีคลิ๊ก..เราก็ใช้งานภาพเคลื่อนไหว ได้ทันที

อย่างทีสองก็คือ ความสะดวก เมื่อโฟกัสภาพด้วยมือครับ...ในทันทีที่เราหมุนแหวนโฟกัส.. กล้องจะ ซูมภาพ ในส่วนที่เรา เลือกเอาไว้ ขึ้นมาโดยอัตโนมัติครับ.. ทำให้สะดวกมาก ในการใช้งาน แบบ แมนวลโฟกัส ซึ่งคุณสมบัตินี้มีประโยชน์มาก ๆ และถูกใจผมมาก..

ปรกติแล้ว เมื่อผมใช้เลนส์มือหมุน หมุนโฟกัสด้วยมือ จะต้องกดฟังก์ชั่นเพื่อให้กล้อง แสดงกรอบภาพ ส่วนที่เราต้องการขึ้นมา.. จากนั้นกดซ้ำ เพื่อให้กล้องซูมภาพส่วนนั้นขึ้นมา และกดซ้ำ อีกครั้ง ให้ซูมเข้าไปอีก.. จากนั้น กดอีกครั้งเพื่อ ออกจากโหมด โฟกัสด้วยมือ.. จะเห็นได้ว่า.. ต้องกดฟังก์ชั่นถึงสี่ครั้ง ต่อการโฟกัสภาพ หนึ่งภาพ

แต่..เลนส์ตัวนี้ เมื่อเราหมุนโฟกัสปุ๊ป กล้องจะขยายภาพส่วนที่เราตั้งโฟกัสไว้ขึ้นมาเองครับ.. และ เมื่อแตะชัตเตอร์ เพื่อถ่ายภาพ กล้องก็จะ ยุติการขยายภาพ แล้ว แสดงผลเต็มภาพ กลับคืนอย่างอัตโนมัติ.. สะดวกกว่าเดิมอย่างมากครับ.