
Originally Posted by
มนุษย์ไฟฟ้า
คิดถึงบรรยากาศเก่าๆ
เสียดายที่ภาระ หน้าที่ และอายุอานาม ทำให้ความอยากถ่ายภาพลดลง....... เมื่อก่อนนัดกันที 20 คน แยกย้ายกันไปเข้าตีบูธต่างๆ เวลาผ่านไปบางกลุ่มยังคงถ่ายรูปกันอยู่ บางกลุ่มร้างราไปสร้างชีวิต บางกลุ่มล้มหายตายจากไป .......
คิดถึงบรรยากาศของเพื่อนพี่น้อง ไม่มีเทพ ไม่มีมาร ไม่มีพระเอก ไม่มีตัวอิจฉา ..... กาลเวลา หัวโขน หัวจุก ทำให้บรรยากาศเล่านั้น ..... หายไป .....
บางเรื่องเป็นเรื่องเล็กๆ ทำให้ถึงขั้นต้องเลิกคบกัน บางเรื่องเป็นเรื่องใหญ่แต่ก็ให้อภัยกันได้
ขอโทษหมอแน๊ตที่มาบ่นตามประสาคนแก่ในกระทู้นี้ ..... เห็นรูปหมอแล้วมันนึกถึงจริงๆ 10 กว่าปีแล้วครับที่อยู่กับเวปนี้มา ถ่ายรูป Pretty กันตั้งแต่หมอแน๊ตใช้ แคนนอน
สังคมมันเปลี่ยนครับ สาเหตุนึงที่ถอยออกไปเพราะสังคมมันเปลี่ยน ผมเคยทำอะไรทั้งที่เหมาะสมและไม่เหมาะสมไว้ก็มาก ...... แต่สรุปกับตัวเองว่าสงสัยการถ่ายภาพคงไม่ใช่หนทางที่จะพิสูจน์ตัวเองของผม...... ตอนนี้ใช้กล้องมือสอง เลนส์ชุดเดิมๆ ถ่ายภาพเก็บไว้ดูเล่นกับแฟน เคยเดินไป Motor show เมื่อ 3 ปีที่แล้วถ่ายไป 3 รูปเลิกดีกว่า ทั้งๆที่เมื่อก่อนสมัย เดินกับ คุณแฟรงค์ คุณมาย DFOTO JOJO ถ่ายทุกบูธ รู้จักทุกคน วันนึงต้องมี 500 หรือ 600 รูป ...... มันนานมากแล้วจริงๆ
ทุกวันนี้จะวิจารณ์ภาพใครสักคนก็ไม่เอาแล้ว ถอยออกมาไกล มุมมองมันเก่าไปหมดแล้ว ไม่กล้าตัดสินความคิดของคนอื่นแล้วครับ ...... ตอนนี้ขอเวลาไปสร้างชีวิต สร้างตัวเอง แล้วผมจะกลับมา ผม Process รูปไม่เป็น แต่ถ้าวันไหนจะโพสก็คงต้องนับ 1 ใหม่ ..... ถ่ายภาพเป็นงานอดิเรกที่ให้ความสุขที่สุดในชีวิตผมครับ ..... ผมจะกลับมา ......

Originally Posted by
NoWay
คิดถึงจริงๆครับพี่ กาลเวลาเปลี่ยนไปทุกอย่างก็เปลี่ยนไป จากงานที่เคยเจอกันตามประสาพี่น้อง ตอนนี้มันเหมือนงานโชว์พาว หลีเด็กยังไงก็ไม่รู้
"เคยเดินไป Motor show เมื่อ 3 ปีที่แล้วถ่ายไป 3 รูปเลิกดีกว่า ทั้งๆที่เมื่อก่อนสมัย เดินกับ คุณแฟรงค์ คุณมาย DFOTO JOJO ถ่ายทุกบูธ รู้จักทุกคน วันนึงต้องมี 500 หรือ 600 รูป ...... มันนานมากแล้วจริงๆ"
แต่เพราะงานนั้นทุกๆคนได้สอนให้ผมรู้จักมารยาทในการถ่ายภาพ แม้จะเข้าไปคุยกับน้องๆแต่ก็รู้จังหวะ ช่วงไหนเข้า ช่วงไหนออก และให้โอกาสคนอื่นๆได้ถ่ายภาพโดยที่ตัวเองได้ภาพด้วย เป็นศิลปะที่หาดูได้ยากครับ
แต่สิ่งดีๆเหล่านั้นคงหายไปตามเวลา ปัจจุบันเดินดูก็กดขำๆ ทุกอย่างเปลี่ยนไปจนบางทีอายที่ต้องถือกล้องเดินในงาน แต่มันจำเป็น
"ตอนนี้ขอเวลาไปสร้างชีวิต สร้างตัวเอง แล้วผมจะกลับมา ผม Process รูปไม่เป็น แต่ถ้าวันไหนจะโพสก็คงต้องนับ 1 ใหม่ ..... ถ่ายภาพเป็นงานอดิเรกที่ให้ความสุขที่สุดในชีวิตผมครับ ..... ผมจะกลับมา ......"
แต่ละคนก็มีช่วงเวลาสร้างชีวิตครับ เมื่อถึงจุดนนั้นผมก็ไม่รู้จะหายไปรึเปล่า เเต่ตั้งมั่นกับตัวเองว่ายังังก็ต้องถ่ายรูปอยู่ แต่ไม่รู้จะทำได้ไม๊ เมื่อไหร่ที่พี่กล้าพร้อมก็กลับมาครับทุกคนรอชมรูปพี่กล้ามนุษย์ไฟฟ้า
1ในตำนานของThaiD ครับ
"บางเรื่องเป็นเรื่องเล็กๆ ทำให้ถึงขั้นต้องเลิกคบกัน บางเรื่องเป็นเรื่องใหญ่แต่ก็ให้อภัยกันได้" เห็นด้วยครับ ทำให้บางทีเราไม่มีโอกาสได้คุย ได้เจอ กับคนที่เราเรียกว่าเพื่อน ตลอดกาล
อ่าน 2 กระทู้นี้ ผมซึมไปเลย 2 ผู้เฒ่าในบู๊ลิ้มท่านปรารภกัน...."รู้จังหวะ ช่วงไหนเข้า ช่วงไหนออก และให้โอกาสคนอื่นๆได้ถ่ายภาพโดยที่ตัวเองได้ภาพด้วย เป็นศิลปะที่หาดูได้ยากครับ
แต่สิ่งดีๆเหล่านั้นคงหายไปตามเวลา ปัจจุบันเดินดูก็กดขำๆ ทุกอย่างเปลี่ยนไปจนบางทีอายที่ต้องถือกล้องเดินในงาน"......ด้วยความรู้สึกคล้ายๆกัน และอาจจะด้วยอายุผมที่มากแล้ว(แต่เพิ่งจะมาจับกล้องได้เพียง 2 ปี) ทำให้ผมไม่เคยถือกล้องไปเดินถ่ายงานลักษณะนี้เลย
Canon 6D/60D
Tokina 11-16mm F2.8
EF 16-35mm f2.8L II
EF 35mm f1.4L
EF 24-70mm f2.8L
EF 70-200mm f/4L IS
580 EX II / 90 EX
Bookmarks