นับเป็นครั้งที่ 3 ในชีวิต ที่ได้มีโอกาสมาเยี่ยมเยือนสถานที่ดีๆ ที่น่าจดจำแห่งนี้ การมาในแต่ละครั้งก็มักจะแตกต่างกันไปในหลายๆ เงื่อนไข
ครั้งแรกสุดที่มา จำได้เลยว่ามาทัศนะศึกษากับที่โรงเรียน สมัยม.ต้น (ปี พ.ศ. อะไรอย่าไปจำให้หงุดหงิดใจ) ตอนนั้นมาด้วยความทึ่งครับ ทึ่งกับทุกๆ อย่าง ไอ้นั่นก็ไม่เคยเห็น ไอ้นี่ก็ไม่เคยไป ตื่นตาตื่นใจไปหมด
ครั้งที่สองเนี่ย พาเพื่อนจากฝาหรั่งไปเที่ยว มาคราวนี้ในฐานะผู้นำเที่ยว มาในตอนที่อายุล่วงเลยผ่านเลขสองนำหน้ามาไกลละ สถานที่ท่องเที่ยวส่วนใหญ่ในประเทศ ก็ได้ไปสัมผัสของจริงมาเยอะแล้ว มาคราวนี้เป็นไกด์ (จำเป็น) พร้อมๆ กับถือโอกาสนึกเปรียบเทียบระหว่างของจริงกับของจำลองไปด้วย แต่ในครั้งที่สองนี้เราก็ยังไม่มีกล้อง DSLR เป็นของตัวเอง (มีแต่อีแก่ SLR รุ่นแรกๆ อยู่ตัวเดียว ไม่กล้าเอามาถ่ายหรอก กลัวไม่มีที่รับล้างฟิล์ม) เห็นอะไรสวยๆ ก็คันไม้คันมือไปหมด
และแล้วก็ได้มาเป็นครั้งที่สาม ครั้งนี้ตั้งใจมานานทีเดียวกับการจะมาเที่ยว ทั้งชักชวน ทั้งหว่านล้อม แล้วก็โฆษณาให้แฟนฟังเป็นการใหญ่ ว่าดีอย่างนั้น สวยอย่างนี้ คิๆๆ (แต่ไม่ได้บอกหรอกนะ ว่าที่นี่ต้นไม้น้อย) ในที่สุดก็ได้มาเที่ยวอย่างใจ พร้อมพกอุปกรณ์ถ่ายภาพ (ตามกำลังทรัพย์จะอำนวย) มาด้วย ใช้เวลาเที่ยวตั้งแต่ 9 โมงเช้า จนถึง 5 โมงเย็น คุ้มมากนะครับ ได้ถ่ายภาพ ได้เที่ยว ได้ความรู้ แต่ก็สงสารนางแบบ และตัวเองจริงๆ เพราะแดดจัดมาก แถมไอ้เรามันก็พวกไม่กลัวแดดซะด้วย ผลก็คือแดดเผาครับ ผิวไหม้เลย ฮือๆๆ อยากได้ไอ้ที่เรียกว่า SPF 50 มาทาตัวจัง
ปล. นี่เป็นครั้งแรกที่ผมโพสต์รูปใน ไทยดี ยังไงฝากตัวด้วยนะคร๊าบบ
![]()
Bookmarks